Էս օր շաաաաաաաաաաաատ ջղայն եմ ու հիասթափված, ու ստիպված եմ, խախտելով բլոգիս ուղվածությունը, գրել վատ բան: Մամայիս հետ որոշեցինք գնալ շուկա ու Նարուշիս համար մալինա ու հոն առնելու, ու քանի որ արդեն մի քանի օր էր մեր հարևան բանջարեղենի խանութներում չէին ստանում, գնացինք մալաթիայի բանջարեղենի ու մրգի շուկա: Ես իմ կյանքում դեռ էտքան զզվելի տեղ չէի եղել... /Նախկինում միշտ պապայիս հետ գնում էինք առևտուր անելու ու ինձ շաաաաաաաաաաաաաաաատ էր դուր գալիս/:
